Lepiej uważać na Wilcze Doły – recenzja "Tajemnicy godziny trzynastej" Anny Kańtoch

Kilka razy już wspominałam o tym, że nie przepadam za młodzieżówkami, ale jest jeden wyjątek. To, co pisze Anna Kańtoch. Jej seria o Ninie Pankowicz, która jest mieszanką fantastyki, horroru i kryminału to po prostu coś genialnego. Pierwsze dwa tomy zawiesiły poprzeczkę dla trzeciego bardzo wysoko (o czym możecie przeczytać tu i tu), więc trochę się obawiałam czy Tajemnica godziny trzynastej sprosta moim rozdmuchanym oczekiwaniom. Jeśli jesteście ciekawi, czy się udało, to zapraszam do czytania dalej.

Nina Pankowicz, a teraz Marczak, czternastolatka o wybujałej wyobraźni, budzi się zziębnięta na podłodze sali balowej w starym dworku. Ma na sobie sukienkę z początku XX wieku i, co gorsza, kompletnie nic nie pamięta, co działo się przed jej pobudką. Na dodatek w dworku nie ma nikogo innego poza nią, zaś gdy wychodzi na dwór, okazuje się, że całe miasto jest jak wymarłe. Żadnych ludzi, żadnych ptaków ani gryzoni. Wszystko przykryte idealnie równą śniegową pierzyną. Nina, nie wiedząc nawet, jak ma na imię, musi przeżyć. Na szczęście szybko natyka się na przyjaciela, Jacka, który pomaga jej przypomnieć sobie wszystko oprócz ostatnich dwóch tygodni... Co takiego wydarzyło się w Wilczych Dołach? I czy nastolatkom uda się przetrwać w takim otoczeniu aż do ratunku? I co mają z tym wszystkim wspólnego anioły?

Fabułę Kańtoch tym razem prowadzi dwutorowo. Zaczynamy od obecnej chwili, czyli od momentu, jak Nina budzi się z zanikiem pamięci, a potem cofamy się do wydarzeń sprzed dwóch tygodni, gdy dziewczynka wyrusza na ferie zorganizowane jej przez porucznika Lisa i panią Ewę, komunistów. Wszystkie te zdarzenia zazębiają się na koniec książki, gdzie cała intryga, uknuta przez anioły i bohaterów drugoplanowych, staje się oczywista. Nie można odmówić autorce tego, że potrafi świetnie prowadzić akcję, intrygować i ciekawić, aż nie chce się odkładać tej książki, bo szkoda marnować czas na inne czynności niż czytanie.

Głównych bohaterów została już tylko czwórka: Tamara, Nina, Jacek i Hubert. Przy czym w tym tomie najgłówniejszymi są Jacek i Nina z lekkim naciskiem na dziewczynkę. Dzieci na przestrzeni trzech tomów dojrzewają i dorastają, życie uczy ich, że nie ma lekko i łatwo, a wręcz przeciwnie, a łączące je więzi lekko się luzują. Mimo tego przyjaciele są dalej sobie bardzo bliscy i ze wszelkich sił starają się sobie pomóc.

To, co mnie szczególnie się spodobało w tej serii, to fakt, że Kańtoch nie wybiela czasów PRL-u. To nie jest łatwy czas na dojrzewanie i dorastanie. Ninę spotyka niechęć, a wręcz momentami otwarta wrogość ze strony rówieśniczek, z którymi uczy się u zakonnic, bo współpracuje z komunistami. Jej czasami niewyparzony język i zadeklarowany ateizm doprowadzają do tego, że jedna z zakonnic ją bije. Nawet nie zawsze dogaduje się z przyjaciółmi, którzy uważają, że dziewczynka ma zbyt wybujałą wyobraźnię i szuka sensacji tam, gdzie jej nie ma. W dodatku Ninę wciąż prześladuje myśl, że Lis, ratując ją przed śmiercią w Instytucie Totenwald, musiał skazać na śmierć inne dziecko. Nie wspominając już o fakcie, że Nina nie może skontaktować się z rodzicami, bo wtedy magia sprowadzi na nich śmierć. A przecież jest tylko czternastoletnią dziewczynką i tęskni za rodziną, której nie widziała od czasu wizyty w Totenwaldzie. To wszystko sprawia, że Nina nie ma łatwego życia jak na nastolatkę i musi uporać się z każdym z tych problemów z osobna.

Anna Kańtoch pisze lekko, a w dodatku plastycznie i tak, że nie sposób się oderwać od tej książki i serii. Zakończenie trzeciego tomu jest tak skonstruowane i na tyle otwarte, że w skrytości swojego czytelniczego serduszka liczę na kontynuację przygód Niny. Ta seria to świetna rozrywka dla każdego, kto lubi rozwiązywać zagadki, a także dla tych, którzy lubią czytać książki fantasy. Zachęcam do lektury i polecam gorąco!

Książka przeczytana w ramach Olimpiady Czytelniczej u Pośredniczki Książek.

Tytuł: Tajemnica godziny trzynastej

Autor: Anna Kańtoch

Cykl: Nina Pankowicz, tom III

Wydawnictwo: Uroboros

Liczba stron: 364

Rok wydania: 2018

Za egzemplarz serdecznie dziękuję: