Książki bywają różne. Czasem śmieszne, czasem poważne, a jeszcze niekiedy straszne. I nie mówię tu o straszeniu czytelnika w taki zwykły, prosty sposób wyskakującym zza rogu potworem. Mówię o działaniu na podświadomość czytającego, o podsuwaniu mu niepokojących obrazów, których niełatwo się potem pozbyć z wyobraźni. O tworzeniu tak dusznej atmosfery, że musisz przerwać lekturę na chwilę, żeby ochłonąć. I właśnie taką książką jest Zaułek koszmarów Williama Lindsaya Greshama.

Pierwszy wiosenny miesiąc już za nami, chociaż aura za oknem wcale nie wskazuje na tę porę roku. Jest szaro, deszczowo i na tyle chłodno, że wygląda to tak, jakby jesień zawzięła się i chciała przesunąć na wcześniej swoje nadejście. Mimo wszystko nie narzekam, bo taka pogoda nie nastraja do wychodzenia z domu, a wręcz przeciwnie – do zaszycia się na kanapie z kocykiem i kubkiem ulubionej herbaty, i czytania, ile wlezie.

Militarna fantastyka ma w sobie to COŚ. Najczęściej jest tym szybka akcja, ciągłe jej zwroty i trzymanie czytelnika w stałym napięciu, co też się wydarzy na kolejnej stronie i czy nasza ulubiona postać tam nie zginie. Jeśli to wszystko znajdzie się w jednej książce... Cóż, mamy naprawdę dobrą powieść. A Brian McClellan wie, jak pisać takie historie.

Nazwisko Andrzeja Ziemiańskiego kojarzy każdy, kto czyta chociaż trochę polskiej fantastyki. Wszak obie najbardziej znane serie tego autora, jak Achaja i Pomnik Cesarzowej Achai, zbierały swego czasu (i zbierają do teraz) bardzo mieszane opinie. Na dodatek cykl o Virionie święci triumfy wśród czytelników. Nic dziwnego, że Fabryka Słów postanowiła przypomnieć fanom pisarza jego inną powieść, wydaną pierwotnie w 2009 roku, czyli Ucieczkę z Festung Breslau.