Tym razem przed Wami zaległy wpis łączący dwa posty w jednym. Doszłam do wniosku, że na blogu pojawiło się już podsumowanie całego 2019 roku, więc nie ma co się z grudniem rozdrabniać i można połączyć te dwa tematy, jakimi są podsumowanie czytelnicze i nowości w księgozbiorze.

I tak oto (przynajmniej chwilowo) przygoda z Uhtredem dobiegła końca. Dziesiąty tom Wojen Wikingów to, na szczęście, jeszcze nie finisz historii naszego bohatera. Wydawnictwo Otwarte nie zawiodło jednak fanów i już wydało kolejne dwa tomy tej serii, które wcześniej były dostępne tylko na rynku zachodnim. Zatem pozostaje się cieszyć i zacierać ręce na kontynuację tej niesamowitej wręcz opowieści.

Kilka razy już wspominałam o tym, że nie przepadam za młodzieżówkami, ale jest jeden wyjątek. To, co pisze Anna Kańtoch. Jej seria o Ninie Pankowicz, która jest mieszanką fantastyki, horroru i kryminału to po prostu coś genialnego. Pierwsze dwa tomy zawiesiły poprzeczkę dla trzeciego bardzo wysoko (o czym możecie przeczytać tu i tu), więc trochę się obawiałam czy Tajemnica godziny trzynastej sprosta moim rozdmuchanym oczekiwaniom. Jeśli jesteście ciekawi, czy się udało, to zapraszam do czytania dalej.

Jak to mawiają starożytni Słowianie – skleroza nie boli. Tak się zakręciłam w grudniu, że kompletnie z głowy wyleciał mi post z nowościami, które pojawiły się w moim księgozbiorze w listopadzie. Jednak, jak mówi drugie przysłowie: co się odwlecze, to nie uciecze, więc nadrabiam tę zaległość w styczniu. ;)

Uważam, że czytanie, oprócz rozrywki, powinno nas też rozwijać. Oczywiście, nawet rozrywkowe książki w jakiś sposób nas rozwijają, szczególnie naszą wyobraźnię. Nie zmienia to jednak faktu, że czasami przydaje się przeczytanie literatury fachowej, która pomoże nam rozwinąć swoje zdolności, nie tylko czytelnicze, ale też pogłębić naszą wiedzę. Dlatego, kiedy dowiedziałam się, że zostanie w Polsce wydana książka profesora Uniwersytetu Michigan o tym, jak bardziej świadomie mamy czytać książki, musiałam ją kupić i przeczytać najszybciej, jak to było możliwe.

O serii o Wojnie Lotosowej słyszałam i czytałam wiele naprawdę pozytywnych, by nie rzec, że pełnych zachwytów, recenzji. Sama byłam raczej sceptyczna wobec tej trylogii, ponieważ ani nie kocham klimatów japońskich, ani specjalnie za steampunkiem nigdy nie przepadałam i miałam wrażenie, że nie ma opcji, by spodobało mi się cokolwiek osadzone w takich warunkach. Na szczęście w końcu zdecydowałam się sięgnąć po pierwszy tom od Jaya Kristoffa i... srodze się zdziwiłam.

Ani się człowiek obejrzał, a tu już 2020 rok zapukał do naszych drzwi i trwa od tygodnia. Zanim jednak w pełni wkroczę w lata 20. XXI wieku, to chciałabym się z Wami podzielić krótkim podsumowaniem zeszłego roku. ;)

Obraz mohamed Hassan z Pixabay.