Gdy miłość i sztuka idą ze sobą w parze – recenzja "Portu macierzystego" Nory Roberts

Każda kobieta pragnie spotkać mężczyznę idealnego – szarmanckiego, przystojnego, czułego, itd. Niestety (albo stety), takich zazwyczaj spotykamy tylko w książkach. I nie da się ukryć, że mistrzynią kreacji męskich ideałów jest Nora Roberts. Królowa romansów, jej książki sprzedały się w milionach egzemplarzy, a ona na tym nie poprzestaje, tylko tworzy kolejne. I właśnie jeden z nich, Port macierzysty, chciałam Wam przedstawić.

Miranda Jones to historyk sztuki i młoda, zdolna kobieta. Po śmierci babci dziedziczy jej położony na uboczu dom w Jones Point w stanie Maine, gdzie może znaleźć swój mały azyl z daleka od wielkiego świata. Niestety, wkrótce zostaje wezwana do Wenecji w sprawie konsultacji. Ma stwierdzić, czy znaleziony posążek Czarnej Damy jest dziełem samego Michała Anioła. Ku swemu zdumieniu, ale też ogromnej dumie stwierdza autentyczność renesansowego posążku. Kolejni specjaliści, wezwani do potwierdzenia jej teorii, nie zgadzają się z młodą badaczką i obalają jej twierdzenie. Ostatecznie, pokonana, Miranda wraca do Jones Point, ale i tu nie dany jest jej spokój. Do jej domu włamuje się Ryan Boldari, właściciel słynnej nowojorskiej galerii dzieł sztuki... i bardzo uzdolniony złodziej. Aby potwierdzić swoją tezę o prawdziwości Czarnej Damy, Mirana musi zawiązać spółkę z Ryanem. Okazuje się jednak, że nie tylko im zależy na posążku, a rozwiązywanie nowych zagadek zamiast ułatwiać im życie, komplikuje je coraz bardziej...

Bardzo lubię powieści Nory Roberts i są to chyba jedyne romanse, jakie czytam. Tym bardziej, że w sporej części mamy nie tylko czysty wątek romantyczny, ale też dodatek innego gatunku literackiego. Tym razem, w Porcie macierzystym, trafiamy na zagadkę kryminalną, powiązaną z renesansowym dziełem sztuki. Mamy tu zagadkę na zagadce, szukamy wraz z naszymi bohaterami kolejnych wskazówek i usiłujemy znaleźć rozwiązanie tajemnicy. Sensacja trzyma w napięciu, problem goni problem, a kolejne kartki powieści umykają jedna za drugą. Mimo sporej objętości, bo trochę ponad 500 stron, to książkę czyta się błyskawicznie, mnie jej lektura zajęła jakieś trzy dni. I to jest niewątpliwy plus tej historii.

Bohaterowie, niestety, tym razem dość mocno mnie zawiedli, tak jak cały wątek romantyczny. Miranda mnie kompletnie do siebie nie przekonała. Wydawała mi się trochę zbyt mdła i bez charakteru. Kobieta żyła pod ogromnym wpływem swojej matki, zarządzającej rodzinną firmą. Nie potrafi uciec od tego wpływu, chociaż szczerze podziwia swoją babcię, która potrafiła żyć własnym życiem i nie robić tego, co Jonesom z Jones Point wypadało i wypada robić. Ray okazał się być niezłym ziółkiem, o ciętym języku, którego polubiłam od pierwszego spotkania na kartach książki. Czasami wredny i złośliwy, ale potrafi też być opiekuńczy i troskliwy. Nie sposób go nie polubić, a każdą kobietę uwiedzie swoją niewątpliwą urodą.

Myślę, że każdej fance Nory Roberts ta książka przypadnie dość mocno do gustu. Sensacja połączona z romansem to idealna mieszanka na upalne lato, które znowu zawitało w nasze progi. Mnie nie do końca zachwyciła fabuła, ale i tak czytało mi się książkę dobrze i przyjemnie, więc mogę ją wam polecić (mimo mojej dość słabej oceny).

Tytuł: Port macierzysty

Autor: Nora Roberts

Tłumacz: Bożena Krzyżanowska

Wydawnictwo: Książnica

Liczba stron: 512

Rok wydania: 2012