Druciarz Galaktyki – Philip K. Dick

Z niektórymi twórcami jest tak, że nieważne, jak bardzo byśmy danej gałęzi popkultury nie lubili, ich nazwiska, a w dużej mierze i tytuły ich dzieł, i tak kojarzymy. Kiedy słyszymy Gladiator – od razu mamy w głowie Ridleya Scotta. Gdy padnie hasło Star Wars – wiadomo, George Lucas. I tak też jest z Philipem K. Dickiem. Niemal każdy, kto kiedykolwiek choćby odrobinę zainteresował się science-fiction, musi kojarzyć tytuł Czy androidy śnią o elektrycznych owcach? (o którym pisałam tutaj). Tym razem postanowiłam skusić się na lekturę nieco mniej znanego tytułu spod pióra tego autora, czyli Druciarza Galaktyki.

Joe Fernwright, żyjący w świecie przyszłości całkowicie opanowanym przez tworzywo sztuczne i wszędobylską indoktrynację, z zawodu jest naprawiaczem ceramiki. To fucha już na wyginięciu, bo właściwie nikt nie ma już w swoim domu prawdziwej porcelany, zastąpionej przez plastik. Mężczyzna jest tak znudzony swoim bezsensownym i bezcelowym życiem, że zgadza się na dziwną propozycję pracy od tajemniczej istoty zwanej Glimmungiem. Wraz z kilkoma innymi fachowcami i śmiałkami w jednej osobie ma za zadanie wydobyć z morza na innej planecie Heldskallę, starożytną katedrę. Szkopuł w tym, że cała misja nie idzie jednak do końca zgodnie z planem.

To, co można z całą pewnością powiedzieć o autorze i jego twórczości to fakt, że wymyka się jakimkolwiek schematom. Druciarz Galaktyki to powieść będąca gatunkową mieszanką: trochę tu fantastyki, więcej science-fiction, odrobina filozofii i spora garść mitologii. To wszystko wymieszane w jednym kotle, daje historię, którą ciężko zrozumieć i która z całą pewnością ma tyle interpretacji, ilu czytelników.

Człowiek jest oszalałym aniołem. Kiedyś wszyscy byli aniołami prawdziwymi i mieli wtedy wybór pomiędzy dobrem i złem, więc być aniołem było łatwo. A potem coś się stało. Coś się zepsuło, pękło, może zawiodło. I aniołowie stanęli przed koniecznością wyboru już nie dobra i zła, lecz tylko mniejszego zła; to wytrąciło ich z równowagi i każdy stał się człowiekiem.

Druciarz Galaktyki jak wszystkie utwory autorstwa Dicka porusza problematykę ludzkiego życia i jego sensu. Joe Fernwright, główny bohater, w pogoni za tym sensem zgadza się wziąć udział w dziwnej i tajemniczej misji, której cel jest właściwie cały czas dla jej uczestników niejasny. Pisarz stawia pytanie, czy rzeczywiście mamy wpływ na nasze życie – odpowiedź płynąca z książki jest raczej pesymistyczna i zakrawa o filozofię fatalizmu, w której to nasze uczynki i nasz los są z góry zaplanowane. Druciarz Galaktyki opowiada też o społeczeństwie autorytarnym, ocierającym się właściwie o totalitaryzm. Nawet pod prysznicem w łazience Joe jest wystawiony na propagandowe reklamówki, które sączą mu do głowy jedyną słuszną wizję otaczającego go świata. Wiedza jest racjonowana, każde połączenie z encyklopedią rejestrowane, a zadawane pytania mogą skutkować pojawieniem się w progu mieszkania funkcjonariuszy państwowych śledzących każdą nieprawomyślność. Jedyną rozrywką, na jaką sobie może pozwolić nasz bohater, to Gra – kilku zapaleńców dzwoni do siebie i usiłuje zgadnąć prawidłowy tytuł jakiegoś dzieła wcześniej przepuszczony przez translator. I tym sposobem Wichrowe wzgórza to Lekkomyślne wypukłości, a Jądro ciemności – Męski organ motyli i resztek ryb. No cóż, trochę karkołomne te tłumaczenia.

Philip K. Dick to pisarz, którego albo się lubi, albo nienawidzi. Ja wciąż waham się między tymi skrajnościami. Jak jego Czy androidy śnią o elektrycznych owcach? bardzo przypadł mi do gustu, tak z Druciarzem Galaktyki mam problem. Doceniam jednak pomysłowość tej książki, jej surrealizm i czarny humor, który panuje na stronach powieści. Minusem może być pewna trudność z jej interpretacją i z tym, żeby się w nią dobrze wgryźć. Cóż, mówiąc krótko, Dick to znakomity autor, ale z całą pewnością nie dla każdego.

Wszystkie cytaty pochodzą z książki Druciarz Galaktyki Philipa K. Dicka.

Tytuł: Druciarz Galaktyki

Tytuł oryginału: Galactic Pot-Healer

Autor: Philip K. Dick

Tłumaczenie: Jacek Spólny

Cykl: Dzieła wybrane Philipa K. Dicka

Wydawnictwo: Dom Wydawniczy Rebis

Liczba stron: 232

Data premiery: 23.06.2020

ISBN: 9788381880695

Za egzemplarz serdecznie dziękuję: