U ciotki czeka kolejna przygoda! - przedpremierowa recenzja "Małego Licha i anioła z kamienia" Marty Kisiel

października 14, 2019

Jak ja na tę książkę czekałam! I nic mnie nie obchodziło, że to książka dla dzieci. Od momentu, gdy dowiedziałam się, że w październiku będzie miała premierę kolejna część przygód Licha i Bożka, tupałam nogami z niecierpliwości. Martę Kisiel uwielbiam i oderwać się od jej książek nie potrafię, więc gdy tylko kurier dostarczył mi paczkę, rzuciłam się na nią niczym wampir na świeżą dostawę krwi. I teraz już żałuję, że tak szybko ją przeczytałam...

W życiu Bożka wszystko toczy się, jak należy. Nadchodzą kolejne święta Bożego Narodzenia w jego ośmioletnim życiu i Bożydar wraz ze swoim aniołem stróżem, Lichem, i małym potworem z zaświatów, Guciem, szykuje się do nich pełną parą. A po świętach nadchodzi Sylwester, w którego trakcie po raz pierwszy u Bożka nocuje jego szkolny kolega... A potem katastrofa pod postacią ospy wietrznej. Mama wywozi chłopca, anioła stróża o imieniu Tsadkiel i małego Gucia do cioci Ody, gdzie mają uniknąć choroby, a spędzić w śniegu i lesie całe ferie. Niestety, Tsadkiel jako prawdziwy perfekcjonista stara się dbać o dziecko i chronić je przed ziemskimi, i piekielnymi niebezpieczeństwami, co doprowadza do konfliktu między nim a Bożkiem, w którego trakcie padają trudne do cofnięcia słowa. Czy kolejna przygoda, jaka czeka na kilkuletniego bohatera, skończy się dobrze? I czy pogodzi się z Tsadkielem?

Marta Kisiel wraz z publikacją Dożywocia (2010) szturmem podbiła serca czytelników. Jej charakterystyczny styl jest nie do zapomnienia i nie do pomylenia z jakimkolwiek innym. I w Małym Lichu i aniele z kamienia mamy Ałtorkę (pisownia celowa) w jej znakomitej formie. Każda strona tryska humorem i żartem, a także wprost niesamowitym ciepłem, od którego robi się mile na sercu. Uwierzcie, przy czytaniu tej książki usta same się będą Wam układały do uśmiechu, a potem będziecie mieli ogromną ochotę na kakao (albo pierniczki).

Na kartach historii spotykamy wszystkich znanych nam z wcześniejszych części Dożywocia bohaterów. Bo jest tutaj i Konrad Romańczuk, i Krakers, i Turu, o Lichu i Tsadkielu nie wspominając. Jakby tego było mało, to pojawiają się też: Oda, Bazyl i Ossa, znani fanom twórczości pani Marty z Oczu urocznych. Widząc te imiona, człowiek się czuje, jakby spotkał dawno niewidzianych przyjaciół, z czego cieszy się niemal jak dziecko na prezenty urodzinowe.

W formie opowieści dla dzieci Marta Kisiel opowiada nam o tym, że nie musimy za wszelką cenę dążyć do doskonałości, żeby zadowolić wszystkich wokół. Najważniejsze to być sobą i żyć w zgodzie z własnym sercem. Nie ma też takich słów, za które nie można by było przeprosić. A ręka wyciągnięta na zgodę to czasami dla tej drugiej strony najważniejsza rzecz na świecie. W ciepły sposób autorka uświadamia nam, że nie należy sądzić innych po pozorach – to, że ktoś jest małym czortem, nie znaczy wcale, że jest zły. Najpierw trzeba kogoś poznać, by móc coś o nim powiedzieć i go osądzać. A to wszystko jest okraszone cytatami z klasyków romantyzmu, co tylko dodaje uroku całej tej opowieści.

Marta Kisiel to moja absolutna mistrzyni w kategorii zabawa słowem. Robienie pierników to pierniczenie, a Turu nazywa Tsadkiela Pupkiel, tylko BARDZIEJ, cytując Bożka. Do tej pory nie spotkałam żadnego innego autora czy autorki, który tak potrafiłby bawić się słowem. Widać w tym wykształcenie polonistyczne autorki, ale też jej ogromną fascynację romantyzmem (sama go lubię, a na pewno wolę od pozytywizmu). Muszę też wspomnieć o klimatycznych ilustracjach, jakie są umieszczone w książce – Paulina Wyrt świetnie wie, jak podkreślić nastrój czytanej historii, a dzieciom na pewno spodobają się przedstawienia scen z czytanej opowieści.

Pomimo tego, że targetem wiekowym dla Małego Licha i anioła z kamienia są raczej młodsi czytelnicy, to w historii tej odnajdą się też i ci starsi. To pełna ciepła i humoru opowieść o przyjaźni i wybaczaniu, o tym, że najważniejsza jest rodzina i przyjaciele. Czytanie kolejnych przygód Bożka sprawi, że zrobi się Wam cieplej na sercu w chłodniejsze, jesienne dni i to bez kocyka!