„Zaginioną dziewczynę” kupiłam bodajże na jakiejś promocji albo w chwili kompletnej paniki, która mnie akurat zaćmiła. Było to chyba trochę po tym, jak wyszedł film (książkę mam w okładce filmowej z Benem Affleckiem), więc stwierdziłam, że skoro wszyscy się tak zachwycają i powieścią, i jej ekranizacją, to wypadałoby przeczytać ten „thriller o wartkiej akcji”, jak głosił krótki opis na okładce. Jeśli mam być szczera, to w życiu tak nie żałowałam, że kupiłam jakąkolwiek książkę...

Witajcie w Nowym Roku! Na początek chciałam Wam wszystkim życzyć wszystkiego najlepszego, realizacji planów czytelniczych, zawodowych i prywatnych, i oby Wam się nigdy nie skończyły książki, które koniecznie musicie przeczytać! :) Chociaż blog istnieje dopiero trzy miesiące, to postanowiłam podsumować rok 2017 i pokrótce podzielić się z Wami planami na ten, który teraz nadszedł.

Jakoś tak głupio wyszło, że zapomniałam wrzucić na początku miesiąca kolejny post o książkach, które znalazły się w mojej biblioteczce. A trochę tego było, chociaż regały pękają już w szwach i rozważam wyrzucenie ubrań, żeby mieć gdzie trzymać kolejne lektury ;) Jeśli tak dalej pójdzie, to w końcu zginę przysypana stosem książek do przeczytania... Ale, ale, nie ma co narzekać póki co, czas przedstawić kolejne pozycje z mojej kolekcji! :)

Szczerze powiem, że uwielbiam polskich autorów fantastyki i czytam ich bardzo chętnie. Dożywocie poleciła mi znajoma jeszcze w trakcie studiów i od tamtej pory przepadłam kompletnie i kocham Ałtorkę (pisownia zamierzona, sama Marta Kisiel tak o sobie pisze) całkowicie platonicznie miłością bezdenną. Przy tej lekturze ubawiłam się setnie, nie raz i nie dwa wybuchając śmiechem na cały dom, aż moje koty spoglądały na mnie, jakbym zwariowała. Ale, uwierzcie mi, nie da się zachować powagi, gdy czyta się o niespełnionym pisarzu i jego dożywotnikach?

Jak lubię powieści historyczne, tak tym razem ciężko mi było przebrnąć przez tę książkę i równie ciężko napisać o niej recenzję, więc pewnie będzie krótko. Jest tak przede wszystkim dlatego, że nastawiłam się po jej opisie z okładki na coś całkiem innego (miałam ochotę napisać „drastycznie innego”, ale jednak to trochę za skrajne określenie), niż dostałam w trakcie lektury, stąd pewnie moje rozczarowanie.

Co prawda to już połowa listopada, a ja dopiero piszę o październiku, ale jakoś nie mogłam zabrać się do zebrania wszystkich książek zakupionych w zeszłym miesiącu. Trochę się tych pozycji nazbierało, a to tylko lista z autorami zagranicznymi! Szczerze mówiąc, zazwyczaj aż tyle zakupów nie robię, ale tym razem zaszalałam. Zatem zainteresowanych zapraszam do lektury o tym, co zagościło na moich półkach!

Przez długi czas obserwowałam fenomen Cienia wiatru w internecie i blogosferze książkowej, zastanawiając się, na czym właściwie on polega. Gdzie się nie obejrzałam, tam wszyscy wpadali w zachwyt nad tą powieścią i rozpływali się w samych superlatywach, jakby było to dzieło co najmniej stulecia, jeśli nie wszech czasów. Gdy sytuacja nieco się uspokoiła, sama sięgnęłam po „Cień wiatru”, mając ochotę się przekonać, czy i na mnie wywrze takie ogromne wrażenie, jak na innych. Sami zobaczcie poniżej, czy tak było faktycznie..