"Walka nie jest skończona, dopóki nie wygrasz" – recenzja "Królewskiego skrytobójcy" Robin Hobb

Sięgając po drugi tom trylogii Skrytobójcy wiedziałam, że sławetna klątwa drugiego tomu mu nie grozi. Po przeczytaniu pierwszego tomu (którego recenzję znajdziecie tutaj) nie mogłam się oprzeć magii świata przedstawionego w tej serii i bardzo chętnie po raz kolejny się w niego zagłębiłam. Jednak z drugiej strony odkładałam tę chwilę jak najdłużej w czasie, żeby tylko nie musieć za szybko opuszczać tego świata...

Młody Bastard Rycerski zostaje oficjalnie królewskim skrytobójcą. Po zakończeniu swojej pierwszej misji dyplomatycznej ledwo udało mu się ocalić swoje życie, ale zapada na chorobę, która już nigdy go nie opuści. Wbrew złożonej królowi przysiędze zostaje w Królestwie Górskim, dochodząc tam do zdrowia, przez co nie pojawia się na ślubie swojego wuja, księcia Szczerego, i następczyni tronu Królestwa Górskiego, księżnej Ketriken. Dopiero po długim czasie znowu pojawia się w Koziej Twierdzy, gdzie po raz kolejny przysięga wierność królowi i na powrót zostaje mordercą na życzenie. W tym czasie w Księstwie Kozim panoszy się coraz bardziej tajemnicza choroba, kuźnica, przynoszona przez piratów na szkarłatnych okrętach. Z najeźdźcami toczy nierówną walkę książę Szczery, przy pomocy Mocy, która pozwala mu na wchodzenie w myśli przeciwników. Ostatecznie postanawia wyruszyć na poszukiwanie Najstarszych, którzy już raz przepędzili szkarłatne okręty, chociaż ta misja wydaje się być z góry skazana na niepowodzenie, a sam książę jest traktowany jak szaleniec. W tym samym czasie w Księstwie Kozim jego młodszy brat, książę Władczy, stopniowo knuje swoją intrygę, która ma mu pozwolić przejąć władzę po ojcu i jednocześnie pozbyć się niewygodnego bratanka, Bastarda...

Aż się na usta ciśnie stwierdzenie, że Bastard to jednak miał przerąbane w życiu. Tak tragicznej postaci, jak on, w książkach, to już chyba tylko u Szekspira szukać. Po ślubie per procura księżny Ketriken z księciem Szczerym, młody skrytobójca zostaje w Księstwier Górskim, gdzie leczy się z poważnej choroby. Niestety, jej skutki będą towarzyszyły mu już do końca życia. W Księstwie Kozim czeka na niego wuj, który cały czas zastanawia się, jak pozbyć się bratanka, a jedyną osłoną wobec niego jest dla młodego mężczyzny jego dziadek, który stopniowo podupada na zdrowiu. Jednak Królewski skrytobójca to nie tylko historia ciągłych dworskich intryg księcia Władczego. To też historia pierwszej, młodzieńczej miłości Bastarda do Sikorki, poznanej już w dzieciństwie na ulicach Koziej Twierdzy. Miłości, która ma być jedyną na całe życie dla Bastarda, ale której nie dane będzie rozwinąć się w stronę szczęśliwego zakończenia. Kłamstwa, którymi osnute jest życie bohatera – nie chce przyznać się ukochanej, czym się naprawdę zajmuje – stopniowo sprawiają, że ich związek się rozpada, tym bardziej, że Bastard nie chce za nim wyrzec się swojej przysięgi wobec króla Roztropnego i w najważniejszej chwili zawodzi Sikorkę. Ta część to też historia sekretnej przyjaźni między Bastardem a wilkiem, zwanym Ślepunem, którego chłopak ratuje przed niewolą w klatce i wypuszcza na wolność. Jednak, połączeni Rozumieniem, stopniowo zaczynają sobie ufać, aż w końcu stają się nierozłączni, chociaż muszą się ukrywać. Jedyną iskierką i osobą, która wydaje się darzyć Bastarda jakimikolwiek cieplejszymi uczuciami, oprócz Brusa, jest Błazen. Obok głównego bohatera to postać bodaj najciekawsza w całej serii, pełna niedopowiedzeń, tajemnicza, mówiąca zagadkami, a jednocześnie inteligentnie ironiczna i cyniczna. Odrzucony tak samo jak młody skrytobójca, czuwa nad przeznaczeniem, by wypełniło się w pełni tak, jak zostało mu przepowiedziane...

Nie macie się co spodziewać w fabule gwałtownych zwrotów akcji czy zapierających dech wydarzeń. To nie ten adres. Proza Robin Hobb potrafi porwać czym innym – zawartymi w niej mądrościami życiowymi, zrozumieniem świata i tajemnic ludzkiego serca. Nic tu nie jest tak do końca czarno-białe, raczej mamy mnóstwo odcieni szarości, a losy ludzkie są tak poplątane, że chyba tylko rozcięcie tych węzłów by je rozplątało.

Królewski skrytobójca to powieśćo namiętności i pragnieniu zemsty, o przyjaźni i miłości, o dojrzewaniu i szukaniu samego siebie, gdy wielu cię skreśla. To historia o ludziach, którzy mają swoje lepsze i gorsze strony, i o tym, że nawet wtedy, gdy starasz się i chcesz dobrze, to wszystko może pójść źle. Jeśli już zaczniecie czytać tę serię, to nie oderwiecie się od niej nawet na chwilę, więc nie czekajcie, tylko zabierzcie się za lekturę!

Tytuł: Królewski skrytobójca

Autor: Robin Hobb

Tłumaczenie: Agnieszka Ciepłowska-Kwiatkowska

Cykl: Skrytobójca, tom II

Wydawnictwo: MAG

Liczba stron: 763

Rok wydania: 2014