Czytelnicze podsumowanie lipca 2022

Lipiec nie rozpieszczał nas pogodą. Znaczy, jeśli ktoś lubi saharyjskie upały, to czuł się przez poprzedni miesiąc jak ryba w wodzie. Ja sama nienawidzę takiej aury, nie myślę wtedy i jedyne, co próbuję, to jakoś przetrwać w towarzystwie zimnej wody i wiatraka. I, oczywiście, książek, których udało mi się przeczytać wyjątkowo sporo.

Siódmy miesiąc roku zamykam z sześcioma lekturami na koncie. Całkiem sporo jak na mnie i to zważywszy na fakt, że nie były one najcieńsze. Nic dziwnego zatem, że jestem bardzo zadowolona z takiego wyniku.

1. Labirynt duchów – Carlos Ruiz Zafón (5/5)

2. Gdzie dawniej śpiewał ptak – Kate Wilhelm (4,5/5)

3. Gnoza – Michał Cetnarowski (1/5)

4. Winda – Tomasz Sablik (4/5)

5. Płomień – Magdalena Salik (5/5)

6. Oprawca Boży – Eugeniusz Dębski (2/5)

O ironio, lipiec rozpoczęłam zakończeniem przygody z Cmentarzem Zapomnianych Książek. Ostatni tom, Labirynt duchów, urzekł mnie swoją atmosferą, a autor po raz kolejny udowodnił, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych do połączenia. Kryminał, romans, powieść gotycka – czwarta część serii to istny misz-masz gatunkowy, a wszystko pasuje w nim do siebie jak ulał. Majstersztyk! Szczerze zazdroszczę tym, którzy dopiero planują sięgnąć po te książki tego, że będą je czytać po raz pierwszy.

Recenzencki egzemplarz Gdzie dawniej śpiewał ptak to bardzo ciekawe postapo, które zostawia czytelnika z pytaniem: do czego posunie się człowiek, by zapewnić ciągłość swego gatunku. Ameryka po apokalipsie, w której na przyzwoitym poziomie cywilizacyjnym potrafiła przetrwać tylko niewielka ludzka społeczność, jawi się czytelnikowi jako przedsionek piekła. Jednak klonowanie człowieka jako sposób na przetrwanie wcale nie okazuje się lepszym rozwiązaniem...

Największy niewypał wśród lipcowych tytułów – Gnoza Michała Cetnarowskiego. Zabrałam się za nią, bo została nominowana do tegorocznego Zajdla i srogo się przeliczyłam. Krótka, bo licząca niewiele ponad 200 stron powieść to tak naprawdę bardzo rozbudowane opowiadanie, jak dla mnie, totalnie o niczym. Miałam wrażenie, że autor próbował trochę pozować na kolejnego Dukaja z jego filozofowaniem w Lodzie, ale zupełnie mu to nie wyszło. W efekcie jest sobie jakaś tam historia w tle, ktoś coś musi zrobić, ale nie bardzo wiadomo po co, na co i dlaczego.

Winda Tomasza Sablika okazała się świetnym thrillerem. Co prawda jakoś tak od połowy miałam nieśmiałe podejrzenia, co jest grane w całej tej historii, ale mimo wszystko końcówka zostawiła mnie ze szczęką na podłodze. Dawno nie trafił mi się tak dobry thriller połączony z horrorem, po którym zaczęłam się bać wchodzenia do windy!

Magdalena Salik i jej Płomień to moje zaskoczenie na plus w zeszłym miesiącu. Moja relacja z science-fiction jest naprawdę skomplikowana i dopiero od niedawna staram się oswoić ten gatunek. A powieść Magdaleny Salik porwała mnie całkowicie i ciężko było mi ją odłożyć. Końcówki domyśliłam się jakoś w połowie i bardzo trafnie strzeliłam, ale taka fantastyka naukowa z nieco filozoficznym zacięciem poruszającym zagadnienie przenoszenia w niematerialny sposób mózgu okazała się strzałem w dziesiątkę.

Miesiąc zamknęłam Oprawcą Bożym Eugeniusza Dębskiego. Spodziewałam się lekkiej fantastyki, może trochę w stylu Inkwizytora Piekary czy Wiedźmina Sapkowskiego, a dostałam... Ech, klops. Fabuła się nie kleiła, wątek romantyczny była tak naprawdę wsadzony z dupy, bo musi być dziewoja do dymania, a do tego doszły rozwiązania z gatunku Deus ex machina i totalny brak świata przedstawionego. Mogło być super, ciekawie i z jajem, a wyszło... nijako i wręcz słabo. Wielka szkoda.

A jak tam Wasze lektury z lipca? Pochwalcie się, co ciekawego przeczytaliście.